اسطوره های فرزندپروری و رضایت زناشویی در والدین

همشهری آنلاین؛ گروه خانواده:  زهرا میرزائی، کارشناس مطالعات زنان در یادداشتی نوشت:
«ازدواج یکی از قوی ترین روابط انسانی است. کیفیت این رابطه دائماً توسط زوج ها مورد توجه قرار می گیرد و به طور بالقوه برای کل تجربه زندگی خانوادگی آنها مهم است. رضایت از ازدواج و رضایت از زندگی زناشویی در کیفیت، دوام و بقای ازدواج غیر قابل انکار است. چه زمانی زن و شوهر از ازدواج خود راضی هستند، خانواده از استحکام خوبی برخوردار است و می توانند از آسیب در امان باشند.
والدین و تعامل والدین با فرزندانشان به طور قابل توجهی بر رضایت زناشویی و زندگی خانوادگی تأثیر می گذارد. عشق والدین به فرزندان و کمال گرایی در تربیت والدین، والدین را به تحمیل اسطوره های خود بر روی فرزندانشان سوق می دهد. این اسطوره ها ایده آل های ذهنی در مورد فرزندپروری و والدین کامل بودن هستند که به شکل قابل توجهی به شکل گیری ایده های آنها در مورد تربیت فرزندان و برخورد با آنها کمک می کند. مولوی اسطوره را صرفاً یک ایده بدون تعمق می‌داند و یونانیان باستان اسطوره‌ها را داستان چیزهایی می‌دانستند که در واقعیت اتفاق نمی‌افتند. محققین اسطوره های عشق و ازدواج را مفهوم سازی کرده اند و تأثیر آن ها را بر کیفیت روابط زوجین بررسی کرده اند. به نظر می رسد کاملاً محتمل است که اسطوره¬های فرزندپروری بر رفتارها و احساسات والدین تأثیر بگذارد، همانطور که الگو های مربوط به ازدواج و عشق می تواند بر ازدواج و زندگی خانوادگی افراد تأثیر بگذارد. اسطوره های فرزندپروری یک نمایه ایده آل والدین را به والدین ارائه می دهد که به دور از واقعیت های دنیای واقعی است.
مهمترین جنبه زندگی عاطفی و اجتماعی افراد متاهل، رابطه آنها با همسرشان است. رضایت زناشویی به احساس خوشبختی و رضایت زمانی اطلاق می شود که زن و شوهر به تمام جنبه های زندگی زناشویی خود توجه کنند. روانشناسان بیان می کنند که رضایت زناشویی یک تجربه شخصی در ازدواج است که همسران بر اساس لذت و لذت در روابط زناشویی درک می کنند. آنها معتقدند که این رضایت به انتظارات، نیازها و خواسته های افراد در ازدواج بستگی دارد. رضایت زناشویی به میزان رضایت زوجین اشاره دارد که عبارت است از رضایتی که از رابطه خود دریافت می کنند. گذار به والدین مرحله حساسی از نظر روانی و جسمی در زندگی زوجین است. در طول این انتقال، روابط زوجین دستخوش تغییرات مختلفی می شود. مطالعات انجام شده در مورد تأثیر فرزندآوری بر رضایت زناشویی، تأثیرات مثبت و منفی را نشان می دهد.
  گذار به پدر و مادر شدن، بحران ایفای نقش جدید، و الگو های درونی شده فرزند پروری و انتظارات غیرواقعی برای داشتن والدینی کامل و تربیت فرزندی بی نقص، همگی ممکن است به درجات تعارض و تنش در روابط زوجین و کاهش رضایت زناشویی منجر شود. این انتظارات برای بخش بزرگی از جامعه مشترک است. خانواده، رسانه‌ها و فرهنگ نقش عمده‌ای در اسطوره‌های والد ایده‌آل و فرزند ایده‌آل دارند.
بنابراین، اهمیت مسئله ایجاب می کند که علاوه بر عوامل مهمی مانند ویژگی های شخصیتی، سبک زندگی، عوامل شناختی و سایر عوامل که در سایر عوامل عینی مانند همگنی قومی و مذهبی و عوامل جمعیت شناختی (سن ازدواج، سن) اهمیت دارند. به فراهم آوردن محیطی سالم و سازنده با انتخاب درست از نظر لذت و رضایت پدری و پایه‌گذاری نسل‌های آینده، توسعه جامعه، ترویج فرهنگ و انتقال ارزش‌ها در آن مورد توجه واقع شود.
  یکی از عواملی که بر رضایت زناشویی تأثیر می گذارد، الگوهای فرزندپروری است. نکته حائز اهمیت این است که تحلیل نظام خانواده بدون در نظر گرفتن بستر اجتماعی-فرهنگی، تلاشی ناقص خواهد بود. بنابراین توجه به مولفه های اجتماعی-فرهنگی در پژوهش و تجویز درمورد خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است. از آنجایی که ارزش ها و اصول اجتماعی-فرهنگی بر نحوه عملکرد فرآیندهای خانواده تأثیر می گذارد، تحلیل و آسیب شناسی خانواده در چارچوب خاص آن ضروری است. »